domingo, 25 de marzo de 2012

Pucho de Trasno

Hoxe vou falar dunha labor moi especial, o pucho de trasno. Moi especial porque o seu destino foi darlle abrigo a unha nena, O., filla da miña amiga Ulla, e despóis foi reinventado para o fillo da amiga María (si, a compañeira de docecalceta), M., aínda que ten moito máis éxito canda o seu irmán S. Pero xa sabemos os nenos e os puchos, grandes amigos, ou non! De tódolos xeitos calcetar para os máis pequenos da casa sempre é doado, e moi rápido.
O patrón saqueino dunha das revistas de Susie Johns en concreto da de labores de calceta para bebés de 0 a 3 anos. Ela chamoulle chunky hat en inglés, e aínda que modifiquei a lá mantiven o patrón calcetando a medida máis pequena. Velaí fican as instruccións traducidas.

O. no zoo co pucho de trasno en vermello

PATRÓN PUCHO DE TRASNO

:1x100g. Top Merino Lanas Stop ou
2x50g. Rowan Felted Tweed Chunky
Agullas: Rectas, 2 pares un do 5.50 mm. e outro de 7.00 mm.
Medidas: 12 meses (18:2 anos:3 a.)
Dimensións: 44(47:49.5:53) cm. 
Mostra de pontos: 13 pontos e 17 pasadas (10x10 cm.)
Dificultade: Iniciación

Coas agullas de 5.50 mm. montamos 56(60:64:68) pontos. Facemos a ponto elástico (un ponto do dereito e outro do revés) un total de 8(8:10:10) pasadas.
Trocamos as agullas polas de 7.00 mm. e continuamos a ponto liso (unha pasada do dereito e outra como se presentan os pontos ou de revés) ata un total de 22(24:25:26) pasadas. Pechamos os pontos e tallamos o fío da lá.

Cosemos con tres agullas a costura traseira do gorro e despóis a costura superior con agulla de coser lá. Para face-los pompóns aroiamos a lá en catro dedos unhas dez veces. Tallamos por dous lados de xeito que fiquen uns vinte pedazos de lá da mesma lonxitude e atamos os fíos cun pedazo de lá pola metade. Repetimos a operación para o outro pompón. Cosemos nos extremos.



Versión pucho bi-color de M.
E xa temos o pucho listo para pasa-lo inverno. :)

Isto foi todo por hoxe, a vindeira reunión será en Montrove o martes día 27 de marzo. E recordade que como di a canción "all you knit is love" ou "todo o que calcetas é amor"












jueves, 22 de marzo de 2012

Galletas de limón en Mondego


Andaba yo preocupada por la reunión de hoy: seguía sin tener claro cuál iba a ser mi nuevo proyecto con las agujas, y no las tenía todas conmigo con el dulce que había preparado para acompañar las infusiones varias. Tengo un horno que tiene vida propia y, aunque ya llevamos año y medio juntos, aún estamos conociéndonos.
Nuevo proyecto jaquard
Afortunadamente, la cosa ha salido muy bien. Y, un día más, qué bien nos ha sentado la primera xuntanza de esta primavera: charleta, risas, calceta, galletas y solete en el jardín.

Para empezar, hemos tenido un invitado sorpresa, el pequeño M., que hoy no ha ido a la guarde, así que nos ha estado amenizando la mañana con sus trajines. Qué majo.

Además, ¡por fin sé cuál será mi proyecto de calceta!. Estoy decidida a aprender a hacer jaquard (cosa que, para empezar, no sé ni cómo se lee: ¿jacuar? ¿jacar? ¿yacuar?). Vamos, que me meto de lleno en los dibujos de calceta. Creo que lo que haré será una especie de bolso, ya veremos cómo acaba. 


Chaqueta bebé


María ha seguido con su chaquetilla de bebé, casi-casi terminada ya. ¡Y ya tiene claro con lo que va a seguir después! Si ya digo yo que voy con retraso…  


Pantalones mellizos


Y Eva continúa con los pantalones de sus futuros cachorros, con una lana de unos colores y un tacto que es para querer encoger a tamaño bebé y ponérselos ya-de-ya.


Respecto a mi relación con mi horno… parece que nos vamos llevando mejor: las galletas de limón y cardamomo que he preparado han gustado mucho. Ahora es cuestión de repetirlas unas cuantas veces más para perfeccionar la técnica de horneado.

La receta (pelín adaptada) es del blog Un cachiño doce.

Galletas de limón

GALLETAS DE LIMÓN Y CARDAMOMO

Ingredientes
- 125 g de mantequilla blanda (yo eché 100 g)
- Ralladura de un limón
- 150 g de harina mezclada con dos cucharaditas de levadura química
- 50 g de azúcar glass
- 10 cápsulas de cardamomo


Elaboración
- Sacar la mantequilla con tiempo para que se ablande (yo terminé calentándola al baño maría con agua caliente, pero sin fuego... en fin)
- Abrir las cápsulas de cardamomo, vaciar su contenido y machacarlo en un mortero.
- Batir la mantequilla con el azúcar, el cardamomo y la ralladura de limón. 
- Incorporar el zumo de limón y la harina poco a poco hasta ir formando una masa. Si se pega demasiado, incorporar un poco más de harina (¡pero sin pasarse!)
- Formar bolas del tamaño de una nuez y colocarlas en una bandeja de horno forrada con papel vegetal. Aplastar las bolitas y hacer unas marcas en la superficie con un tenedor.
- Meter al horno precalentado y hornear durante unos 15 minutos a 180º. 
- Dejarlas enfriar en la bandeja durante un rato y sacarlas con cuidado a una rejilla.


¡Están buenísimas, y con una infu de hierbas y canela quedan que no veáis!

martes, 20 de marzo de 2012

Empiezo con un P.A. (Progresa Adecuadamente, para los más jóvenes)


Un día vi a Eva con una chaqueta azul de punto alucinante de bonita, gruesa, y con un diseño que no había visto nunca.Pues casi me caigo de culo cuando me dijo que la había hecho ella, y que el diseño era suyo. Yo, que llevaba muuuuucho tiempo queriendo aprender a hacer algo con las agujas de tejer que tenía en casa (más allá de pinchar los bizcochos para saber si ya se les puede hincar el diente), tenía delante de mis narices a la que podía ser mi maestra!!

Mitones 1
 Se me encendió la bombillita y, chas, en dos minutos gestamos nuestra primera reunión de a tres, para empezar. Con una clara diferencia de clases: Eva, la profe, la que controla del tema, la que nos enseña, nos corrige y nos deja con la boca abierta; María, la que tiene unas nociones básicas que le dan un caché (como dice Eva) que hace que se pueda enfrentar, de salida, con esos ochos que ya habéis visto; y luego estoy yo, Cris, que ver tejer he visto mucho en casa, si, pero que cuando me vio Eva coger las agujas ni os cuento la cara que puso. Total, que en mi primera clase ya tuve que aprender a manejarme con esas cosas largas y con punta de una manera que no era natural para mí.

Mitones 2Mi primer proyecto tendría que haber sido un chal para envolverme con mis dos chiquis en el sofá, leyendo un cuento, en pleno invierno. Uno a cada lado, todos dentro del chal, cual filloa rellena. Pero no. Viendo mi catetez decidimos empezar por algo más básico: unos mitones rectos de canalé. No son para echar cohetes, pero no sabéis lo contenta que me puse cuando terminé de hacerlos. 
Además, así le di salida a parte de la lana preciosa de alpaca que mis suegros fantásticos me trajeron de su viaje a Perú. ¡Va por ellos!

Paso 1 realizado con éxito. Ahora estoy lista para el siguiente reto. Que se preparen mis agujas, que van a echar fuego.
(El patrón, que no puede ser más fácil, estará en los próximos días... o eso espero). 

lunes, 19 de marzo de 2012

Mi primer proyecto: gorro de ochos


He de decir que ya había hecho alguna cosilla a calceta, sobre todo para bebe, en ese boom que me dió con el primer embarazo de hacerle cositas al retoño (en el segundo el agotamiento pudo más que el boom...). Eso sí, todo punto jersey del derecho o del revés, mis conocimientos no daban para más.

Así que con nuestras (calceto)reuniones y con la gran suerte de tener una profe como Eva, que todo lo sabe, voy a aprovechar para aprender a hacer esos puntos tan chulos con los que nunca me atreví (y el siguiente paso será aprender a descifrar patrones, eso es otro mundo....)
En mi primer proyecto tenía muchas ganas de aprender a calcetar ochos, así que decidimos hacer un gorro con un ovillo bastante grueso que ya tenía (proyecto pequeño y con lana reciclada, perfecto para empezar).      

 

Para que me vayáis conociendo os diré que este pequeño proyecto me llevó tres o cuatro reuniones, vamos, más o menos un mes... y no es que sea lenta calcetando, es que me cuesta encontrar el momento para ponerme a ello. 
Por ahora no puedo hacerlo con niños porque les encanta tirar de las agujas (y recuperar los puntos no es mi fuerte), y cuando los niños duermen mi estado es, digámoslo así, incompatible con agujas de calcetar...es más compatible con sofá, cojín y mantita. 






Este es un detalle de mis deseados ochos. 
Próximamente estrenaremos sección de patrones y compartiremos el "cómo se hizo" para que os animéis con alguno de los proyectos que vamos haciendo.

¡Un abrazo y hasta el próximo post!
Ups, que no me he presentado...  ¡María a las agujas!






viernes, 16 de marzo de 2012

Breogán e unha torta de laranxa

Comezamos a nosa andadura por estes mundos dos blogues e seica tocoume inaugurar a min (Eva) as entradas que faremos a partir de xa. Así que sorte e alá imos! :)

Reunímonos en Breogán e como anfitriona elaborei o doce do día e mais a tisana. O doce foi unha loubada torta de laranxa, feita a partir dunha receita modificada de torta de mandarina. Aquí na foto podedes ver o aspecto final, apresentada cuns narcisos agoreiros de primaveira, e mais a deliciosa boneca que me regalou Cris a semana pasada. Falaremos dela nunha futura entrada, que ben a merece.  

 
TORTA DE LARANXA
Ingredientes:
- 4 ovos.
- 6 culleradas de manteiga.
- 80 gr. de azucre.
- 200 gr. de biscoitos secos.
- 2 culleradas de licor de laranxa.
- 100 gr. de nata líquida.
- 1 kg. de laranxas (4 pezas aproximadamente).
- Un pouco de fariña para o molde.

Preparación:
  1. Por unha banda, desfacemos coas mans os biscoitos nun bol e engadímoslle unha clara de ovo, a nata, a manteiga e o licor. Remexemos o conxunto para que os biscoitos vaian chuchando e amolecendo un pedazo.
  2. Por outra, batemos o resto dos ovos co azucre ata que collan un punto de neve, e engadímoslle a pel raiada dunha laranxa e o zume de outras dúas. Botamos esta mestura no bol dos biscoitos. Batemos mecánicamente.
  3. Quecemos o forno uns dez minutos a 190º e entrementres untamos un molde duns 24 cm. non moi alto con manteiga e fariña para que non pegue a torta.
  4. Vertemos a mestura no molde e empregamos as outras dúas laranxas para decorar a torta.
  5. Metemos o molde no forno e deixámolo cociñar 45 minutos. Deixámolo enfriar, desmoldámolo, enpratámolo e xa está listo para xantar :)
TISANA
Mesturei té vermello, estruga (ortiga) e pasiflora. Endozamos cun pouco mel. Estaba moi boa! :)

CALCETA
Hoxe acaparou a xornada a posta en marcha do blogue, así que a calceta non foi protagonista. De tódolos xeitos tivemos un pedaciño para adicarlle ao novo proxecto de María. Unha bonita chaqueta de bebé da que falaremos noutra entrada. Tiñamos un "expediente X" ben interesante e fomos quen de solucionalo. Pero, como xa dixen, esta é outra historia e contarémola outro día. Por hoxe xa chegou.


Próxima reunión, mércores 21 de marzo en Mondego.
Apertas, saúde, amor, doces e calceta!